جفت استخوان مرده آدمى به حالت «ضربدر»! در پشت يك جمجمه كه خيره و بى روح به انسان نگاه مى‌كند قرار مى‌دهند.

آثار وحشت انسان از مرگ در ادبيات مختلف دنيا فراوان ديده مى‌شود، تعبيراتى همچون «هيولاى مرگ‌»، «سيلى اجل‌»، «چنگال موت‌» و دهها مانند آن همه نشانه‌هاى اين وحشت و اضطراب همگانى است.

داستان معروف رؤياى هارن الرشيد- كه در خواب ديده بود همه دندان‌هاى او ريخته است- و تعبير خواب كردن آن دو نفر كه يكى گفت: «همه كسان تو پيش از تو بميرند».

و ديگرى گفت: «عمر خليفه از همه بستگانش طولانى‌تر خواهد بود» و واكنش هارون در برابر دو تعبير كننده- كه به دومى صد دينار داد و اولى را صد تازيانه زد- نيز دليل ديگرى براى اين حقيقت است.

زيرا هر دو يك مطلب را گفته بودند اما آنكه نام مرگ كسان خليفه را بر زبان جارى كرده بود صدتازيانه نوش جان كرد، و كسى كه مرگ آنها را در قالب «طول عمر خليفه‌»! ادا نمود صد دينار پاداش گرفت!

ضرب المثلهاى مملو از اغراق، همانند «هرچه خاك فلانى است عمر تو باشد»! يا به هنگامى كه مى‌خواهند كسى را با كسى كه از دنيا رفته است در جنبه مثبتى تشبيه كنند مى‌گويند: «دور از شما فلانى هم چنين بود» و يا «زبانم لال!» بعد از شما چنين و چنان مى‌شود» ويا ترتيب اثر دادن به هر چيز كه احتمال مرگ را دور كند و يا در طول عمر مؤثر باشد اگر چه صد در صد خرافى و بى اساس به نظر برسد و همچنين دعاهايى كه با كلمه دوام خلود، جاويدان بودن مانند دامَ عُمْرَه، دامَ مَجْدُه، دامَتْ بَرَكَاتُهُ وَ