«فلاماريون» دانشمند معروف فلكى در كتاب «اسرار مرگ» نمونه‌هاى زيادى از مردم گوناگون در نقاط مختلف جهان را در اين زمينه نقل مى‌كند- به فرض كه ما قسمتى از آنها را تصادفى و يا اشتباه و تخيل و يا سادگى بدانيم ولى آيا مى‌توانيم همه آنها را انكار نمائيم؟

آيا مسئله انتقال فكر از طريق تفسيرهاى مادى براى روح قابل توجيه است؟ و اگر «فكر» را صرفاً يك پديده مادى بدانيم چگونه مى‌تواند بدون استفاده از وسائل مادى اين چنين نقل و انتقال پيدا كند و حتى مسئله زمان و مكان براى او مطرح نباشد؟

عمليات مرتاضان كه با نيروى اراده و بدون دست زدن به چيزى اجسامى را در هوا به حركت در مى‌آورند و يا از حركت باز مى‌دارند، اشياء فلزى را با نگاه كج مى‌كنند و يا مى‌شكنند (كه اخيراً در جرائد نمونه‌هائى از آن ذكر شده بود كه يك جوان مرتاض چگونه در انگلستان در حضور خبرنگاران متعدد و در برابر چشم جمعيت زيادى از انگليسى‌هاى دير باور اشياء فلزى را كج مى‌كرد نه تنها در انگلستان در نقاط مختلف دنيا در برابر چشم هزاران نفر اين گونه كارها را انجام مى‌داد و خبرنگاريها به سراسر جهان مخابره كردند).

يا اينكه گاهى يك فرد مرتاض را براى يك يا چند هفته در تابوتى گذارده و در زير خاك دفن مى‌كنند و پس از بيرون آوردن و تنفس مصنوعى دادن تدريجاً به حالت زندگى قبلى باز مى‌گردد، چنانكه نمونه آن را در يكى از «مطبوعات» نوشته بودند كه مرتاضى به نام «هاريك لس‌» در يكى از شهرهاى هند در برابر حاكم انگليسى به نام «كلوديوس وى دو» اين كار را