مادّيها در برابر اين مطالب حيرت‌انگيز چه مى‌گويند؟

آنها به يكى از سه جواب دست مى‌زنند.

1- گاهى مى‌گويند: اينگونه امور ممكن است از طريق شعبده بازى و تردستى و استفاده از وسائل الكتريكى بوده باشد و يا توطئه‌ها و تبانيهائى از قبل در كار بوده است.

2- ممكن است اينگونه پديده‌ها وجود واقعى نداشته باشد و از تلقين‌هاى پى در پى و مكرر بوسيله افراد ورزيده سرچشمه بگيرد.

3- اين احتمال نيز هست كه قسمتى از اين پديده‌ها اثر وجدان ناآگاه باشد، به اين معنى كه يك سلسله از مسائل در وجدان ناآگاه شخص قرار دارد و خود او از آن غافل است و به هنگام خواب مغناطيسى، پرده از روى آن برداشته مى‌شود، و افرادى كه از وجود اين وجدان ناآگاه خبر ندارند تصور مى‌كنند با مسئله خارق العاده‌اى برخورد كرده‌اند.

ولى دانشمندان روحى (اسپريتها) تمام اين راهها را بسته‌اند و براى اينكه هرگونه احتمال تبانى، و شعبده بازى، و استفاده از وسائل مختلف الكتريكى، از بين برود و جاى كمترين ابهام و ايرادى باقى نماند دست به اقداماتى زده‌اند از جمله اينكه:

اولًا گاهى «مديومها» [1] را از ميان بچه‌هاى دو ساله يا كمتر انتخاب مى‌كنند و پيام ارواح را بوسيله آنها مى‌شنوند و يا اگر بزرگسالند آنها را در قفس مخصوصى قرار داده و حتى دست و چشم آنها را مى‌بندند تا هيچ‌

[1]. مديوم به كسى مى‌گويند كه به واسطه او با ارواح ارتباط پيدا مى‌كنند، و او را در خواب مغناطيسى فرو مى‌برند.