از مجموع بحث هاى گذشته چنين نتيجه مى گيريم كه اثر تخديرى انتظار تنها در صورتى است كه مفهوم آن مسخ و تحريف شود- همانگونه كه جمعى از مخالفان، تحريفش كرده اند و جمعى از موافقان مسخش- اما اگر به مفهوم واقعى در جامعه و فرد پياده شود، يك عامل مهم تربيت و خودسازى و تحرك و اميد خواهد بود.

از جمله مدارك روشنى كه اين موضوع را تأييد مى كند، اين است كه در ذيل آيه‌ «وعدالله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم فى الارض ...؛ خداوند به آنها كه اى مان دارند و عمل صالح انجام مى دهند، وعده داده است حكومت روى زمين را در اختيارشان بگذارد» از پيشوايان بزرگ اسلام نقل شده است كه منظور از اين آيه‌ «هو القائم و اصحابه» مهدى و ياران او هستند. [1] و در حديث ديگرى مى خوانيم «نزلت فى المهدى؛ اين آيه درباره مهدى (عليه السلام) نازل شده است» در حالى كه در اين آيه مهدى و يارانش به عنوان‌ «الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات؛ آنها كه ايمان دارند و عمل صالح معرفى شده اند، بنابراين تحقق اين انقلاب جهانى بدون يك ايمان مستحكم، كه هرگونه ضعف و زبونى و ناتوانى را دور سازد و بدون اعمال صالحى كه راه را براى اصلاح جهان بگشايد، امكان پذير نيست و آنها كه د

[1]. بحارالانوار، ج 13، چاپ قديم، ص 14.