چونان كه مقلدين بى قيد و شرط آنها نيز تبليغ مى كنند.

به هر حال مطالعه متون معروف اسلامى نشان مى دهد كه اميد و انتظار صلح و عدالت جهانى در پرتو قيام يك مرد انقلابى، با برنامه ها و بينش هاى انقلابى، چيزى است كه در متن تعليمات پيامبر اسلام قرار داشته است.

روايات مربوط به قيام مهدى (عليه السلام) چنان است كه هيچ محقق اسلامى، پيرو هر يك از گروه ها و مذاهب اسلامى باشد نمى تواند «تواتر» آن را انكار كند.

تاكنون كتاب هاى زيادى از طرف دانشمندان شيعه و اهل تسنن در اين زمينه نوشته شده و نويسندگان آنها به اتفاق صحت احاديث مربوط به مصلح جهانى يعنى «مهدى» را پذيرفته اند، تنها افراد بسيار معدودى مانند «ابن خلدون» و «احمد امين مصرى» در صدور اين اخبار از پيامبر (صلى الله عليه وآله) ترديد كرده اند، و قرائنى در دست داريم كه انگيزه آنها در اين كار ضعف اخبار نبوده بلكه فكر مى كردند روايات مربوط به «مهدى» مشتمل بر مسائلى است كه به سادگى نمى توان آنها را باور كرد، يا به خاطر اين كه احاديث درست از نادرست را نتوانسته اند