بنابراين، اصل اساسى در تقسيم پستها در حكومت اسلامى و سپردن مديريّتها و فرماندهى به افراد، همان اصل گزينش شايسته‌ترين افراد است. و انحراف از اين خط، خيانتى است به خدا و پيامبر و همه جامعه اسلامى.

جالب اين كه در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم يكى از نشانه‌هاى قيام قيامت و نابودى جامعه بشريّت «سپردن كارها به نا اهل» شمرده شده است؛ پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى‌فرمايد:

«إِذا ضُيِّعَتِ الْأَمانَةُ إِنْتَظِرِ السَّاعَةَ قيلَ يا رَسُولَ اللّهِ وَما أَضاعَتْها؟ قالَ: إِذا أَسْدِىَ الْأَمْرُ إِلى‌ غَيْرِ أَهْلِهِ فَانْتَظِرِ السَّاعَةَ:

هنگامى كه امانت ضايع گردد منتظر پايان جهان باش!

عرض كردند: اى رسول خدا! منظور از ضايع كردن امانت چيست؟

فرمود: هنگامى كه كارها به دست غير اهلش سپرده شود، منتظر پايان جهان باش!» [1]

تعبير به «پايان يافتن جهان» در اين روايت، امروز براى ما بيش از گذشته قابل درك است؛ زيرا مى‌دانيم كه اگر ناصالحان بر سياست دنياى امروز حاكم شوند و كارها به دست نا اهل افتد، ممكن است در يك جنگ ويرانگر خانمانسوز، بساط تمدّن بشريّت و حتّى نسل انسان از روى زمين برچيده شود!

معيارهاى گزينش قرآنى‌

در اينجا قبل از هر چيز به سراغ معيارهائى كه در قرآن مجيد براى گزينش فرمانده يا مدير يا كاركنان آمده، مى‌رويم؛ تا الگوئى باشد براى بحثهاى آينده ما.

در سه سوره قرآن مجيد (بقره، يوسف و قصص) به سه گونه معيار براى سه گونه پذيرش مسؤوليّت اشاره شده است.

[1]- السيّاسة الشّرعية، ص 11.