خديجه پس از بازگشت پيامبر صلى الله عليه و آله به منزل، بستن زخم‌هاى ناشى از پرتاب سنگ و چوب توسّط مشركان بود.

حضرت ابراهيم عليه السلام با اين تهديد آرامش خود را از دست نداد. بلكه با تسلّط بر اعصاب و حفظ آرامش، خطاب به عموى لجوج و بى‌منطق خود فرمود:

«سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّى إِنَّهُ كَانَ بِى حَفِيّاً* وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُواْ رَبِّى عَسَى‌ أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبِّى شَقِيّاً»؛ سلام بر تو! من به زودى از پروردگارم براى تو آمرزش مى‌طلبم؛ چرا كه او همواره نسبت به من مهربان بوده است. و از شما، و آنچه غير خدا مى‌خوانيد، كناره‌گيرى مى‌كنم؛ و پروردگارم را مى‌خوانم؛ و اميدوارم در خواندن پروردگارم محروم و بى‌پاسخ نمانم!».

معناى آيه شريفه اين است كه آزر با اين سخنان گستاخانه و به دور از عقل و منطق، مرتكب خطاى بزرگى شد. و در نتيجه حضرت ابراهيم عليه السلام به وى وعده استغفار داد.

ابراهيم عليه السلام در مقابل بدى عمويش مقابله به مثل نمى‌كند، بلكه بدى را با خوبى پاسخ مى‌دهد؛ امّا در عين حال ذرّه‌اى از عقيده خويش عقب‌نشينى نمى‌كند، و لذا به عمويش مى‌فرمايد: «طبق خواسته تو از شما كناره‌گيرى كرده، و دور مى‌شوم، و تنها پروردگارم را مى‌خوانم و اميد به اجابت خواسته‌هايم دارم».

درس‌هاى چهارگانه‌

1. حفظ آرامش در مقابل انسان‌هاى لجوج‌

در مقابل انسان‌هاى نادان و لجوج نبايد عصبانى شد. اگر آنها بد مى‌گويند، تهديد مى‌كنند، خشونت به خرج مى‌دهند، ما نبايد مقابله به مثل كنيم، بلكه بايد آرامش خود را حفظ كرده، و بر اعصاب خود مسلّط بوده، و برخوردى حسابگرانه داشته باشيم؛ چرا كه تسلّط بر اعصاب در مقابل درشتى‌ها و خشونت‌ها نشانه‌