ج) ستارگان مدير و مدبّر و با شعور نيستند، و سرنوشت انسان‌ها به دست آنها نيست، امّا آينده انسان‌ها را نشان مى‌دهند. و لذا برخى از منجّمين مى‌گويند:

«اوضاع كواكب و ستارگان نشان مى‌دهد كه در فلان مكان جنگ رخ مى‌دهد، و در فلان مكان صلح برقرار مى‌شود. اوضاع كواكب نشان مى‌دهد كه امسال خشكسالى رخ مى‌دهد، يا آبسالى خواهد بود».

اين سخن نيز شرك و كفر نيست، امّا همانند عقيده دوم باطل و بى‌اساس است، و دليل و برهانى بر اثبات آن وجود ندارد، بلكه مخالف برخى از آيات قرآن و روايات حضرات معصومين عليهم السلام است.

بنابراين، اين كه گفته مى‌شود: «هر كس متولّد شود ستاره‌اى در آسمان دارد و آينده او را مى‌توان تعيين كرد»، وهم و خيال و توهّمى بيش نيست، چرا كه خبر دادن از غيب، مخصوص خدا و اولياى خاصّ اوست. براى روشن‌تر شدن اين مطلب به دو روايت زير توجّه كنيد:

اوّل: منجّم ملعون است!

امام صادق عليه السلام فرمود:

«الْمُنَجِّمُ مَلْعُونٌ، وَالْكاهِنُ مَلْعُونٌ، وَالساحِرُ مَلْعُونٌ‌

؛ سه گروه مورد لعن و نفرين پروردگارند: 1. منجّم 2. كاهن (كسى كه خبر غيبى مى‌دهد) 3. ساحر و جادوگر». [1]

سؤال: چرا منجّم ملعون است؟ آيا اسلام با علم ستاره‌شناسى مخالف است؟

آيا تلسكوپ‌هاى غول‌پيكر و فوق‌العاده دقيق و دانشگاه‌هاى بزرگ علم نجوم وهزاران دانشجويى كه مباحث علم هيئت را پى‌گيرى مى‌كنند مورد لعن و نفرين پروردگارند؟

جواب: ستاره‌شناسى و علم نجوم ملعون نيست، بلكه از اين راه مى‌توان به‌

[1]. وسائل‌الشيعة، ج 12، ص 103، ح 7