داشتند او را منتسب به خود كنند؟ و خلاصه اين كه: چه عواملى باعث نزديكى او به پروردگار شد؟

پاسخ: حضرت ابراهيم عليه السلام ويژگى‌هايى داشت كه اگر ما هم آن را كسب كنيم، و يا لااقل به مراحلى از آن دست يابيم، مقرّب عند اللَّه خواهيم شد، كه به دو مورد آن اشاره مى‌شود:

الف) عدم وحشت از تنهايى در مسير حقّ‌

حضرت ابراهيم عليه السلام از تنهايى در مسير خدا و راه حق وحشت نداشت. اگر همه مردم شهرش بت‌پرست بودند و فقط او موحّد و يكتاپرست بود، ترسى نداشت. زبان حال ابراهيم عليه السلام اين بود: «وقتى راه من صحيح است، و افكار و اعتقاداتم مطابق فطرتم، از هيچ كس واهمه‌اى ندارم».

اى جوانان عزيزى كه به منظور تحصيل علم و دانش به كشورهاى ديگر سفر مى‌كنيد، تا با كوله بار علم و دانايى به وطن بازگشته و به مردم خود خدمت كنيد! اى تاجران محترمى كه به منظور تجارت حلال و سالم به ديگر سرزمين‌ها مى‌رويد، تا در پى معاملات صحيح اسلامى به اقتصاد خود و كشورتان كمك كنيد! اى بيماران گرامى كه به منظور درمان بيمارى و رهايى از درد و رنج، عزم ديار غربت مى‌كنيد تا سلامتى خود را باز يابيد! اگر در محلّ تحصيل يا تجارت يا بيمارستان‌هاى آنجا هيچ كس جز شما مسلمان نبود، از تنهايى وحشت نكنيد و رو به سوى خدا آوريد، از پنجره نماز با خداى خود ملاقات و گفتگو كنيد كه خدا با شما خواهد بود. آفرين بر دختران مسلمان كه گوهر ايمان به آنها اجازه نمى‌دهد حجاب اسلامى خود را در كشورهاى كفر بردارند، هر چند با انواع محروميّت‌ها مواجه شده و اكثريّت مردم محل زندگيشان همراه و هم عقيده آنها نيستند.