قابل توجهى خريدارى كرده بود، و براى سران قريش به ارمغان آورد.

آنها هم براى منحرف ساختن افكار توده مردم كه سخت تحت تأثير آيات قرآن قرار گرفته بودند (و يا به تعبير ديگر براى فراهم كردن يك سرگرمى سالم!) از آن استفاده كردند و گفتند:

اگر محمد (ص) داستان «عاد» و «ثمود» براى شما مى‌خواند، ما از آن بهتر را براى شما تهيه كرده‌ايم، داستان رستم و اسفنديار و پهلوانان بزرگ ايران زمين!

ولى اين نقشه هم كارگر نيفتاد، و ريشه‌هاى قرآن روز به روز در اعمال دلها محكمتر مى‌شد و جوانه‌هاى تازه ميزد.

من نيز مسلمان شدم‌

اما عجيبترين طرق مبارزه، همان بلائى بود كه بر سر «اسعد بن زراره» آوردند. او از طايفه «خزرج» بود كه ساليان دراز با طايفه «اوس» جنگ و ستيز داشتند.

هنگاميكه از «مدينه» براى جلب همكارى نظامى مردم مكه به آنجا آمد در ملاقاتهاى اوليه از دوست قديميش «عتية بن ربيعه» اين جمله را شنيد:

«اين روزها شخصى بنام «محمد (ص)» در مكه پيدا شده كه ضد آئين بت‌پرستى، همان آئين نياكان ما، قيام كرده و تمام حوادث را تحت الشعاع قرار داده است، بطوريكه ما قادر به هيچ گونه كمك بشما نيستيم»!

«اسعد» بسيار علاقه‌مند شد اين مرد اعجوبه را كه در اين مدت كوتاه چنان تكان سختى به افكار مردم مكه داده است از نزديك ببيند.