دسته گلى كه بيگانگان به آب دادند!

در ميان بحثها و گفتگوهائى كه از طرف مخالفان در مورد «معارضه با قرآن» شده از همه شگفت‌انگيزتر بحثى است كه اخيراً از طرف عدّه‌اى از مسيحيان صورت گرفته است. در سال 1913 ميلادى رساله‌اى در «مصر» انتشار يافت كه نويسنده آن معلوم نبود، همين قدر از محتويات و روى جلد آن استفاده مى‌شد كه اين رساله از طرف «مطبعه انگليس و آمريكا» انتشار يافته است.

در اين رساله كوچك «مبشّران مسيحى» كه معمولا «پيش قراولان استعمارند» به اصطلاح خواسته بودند با دو سوره از قرآن (سوره حمد و سوره كوثر) معارضه كنند.

اجازه بدهيد قبلًا عين دو سوره‌اى را كه در آن رساله انتشار داده بودند در اينجا ذكر كنيم سپس درباره آن بحث و گفتگو نمائيم، زيرا قيافه اين دو سوره ساختگى و عبارات و مضمون آنها ما را از توضيح و بحث زياد مستغنى مى‌سازد.

1- «الحمد للرحمن، رب الاكوان، الملك الديان، لك العبادة و بك‌