مبارزه شروع مى‌شود

از بحث گذشته دو نكته قابل استفاده شد:

1- قرآن با لحن قاطعى مخالفان خود را به مبارزه دعوت كرده، با صراحت كامل به آنها ميگويد: «اگر معتقديد اين «آيات» ساخته مغز بشر است، شما هم بشريد، مغز داريد، فكر داريد، نوابغ و دانشمندان داريد، گويندگان و سخن سرايان و نكته سنجان در ميان شما فراوانند، اگر در اين ادعا صادق هستيد شما هم آياتى همانند اين آيات بياوريد».

طرز بيان قرآن در اين «دعوت به مبارزه» توأم با انواع تعبيرات تحريك‌آميز است.

2- اين مبارزه موضوع ساده‌اى نبود چون:

از طرفى ناگزير بودند در آن شركت كنند، زيرا قدم نگذاردن در اين ميدان با شكست آنها مساوى بود، بنابراين چاره‌اى جز اين نداشتند كه در اين مبارزه شركت كنند.

از طرف ديگر اين مبارزه تنها يك مبارزه «ادبى» يا «مذهبى» نبود، يك مبارزه «سياسى»، «اقتصادى» و «اجتماعى» نيز محسوب مى‌شد كه همه چيز حتى «موجوديت» آنها در گرو اين مبارزه بود، و بعبارت‌