اين افسانه دروغين و مضحك را چگونه مى‌توان به عنوان وحى آسمانى معرفى كرد؟ اگر يك مقام ساده معمولى را كسى به دروغ و حيله تصاحب كند- فى‌المثل يك لباس ساده افسرى بپوشد- پس از كشف حقيقت نه تنها از او سلب مى‌كنند، و لباس را از تنش بيرون مى‌آوردند، بلكه او را به خاطر اين عمل مجازات هم مى‌نمايند، ولى مقام نبوت و بركت الهى و رهبرى جمعيت را چگونه ممكن است به حقّه و تقلّب تحصيل كرد، و پس از كشف حقيقت نيز آن را ادامه داد؟!

تصور مى‌كنيم براى نمونه همين چند مورد، از مندرجات تاريخى عهد قديم كافى باشد، زيرا اگر بخواهيم يك‌يك موارد اشتباه را ذكر كنيم سخن به درازا مى‌كشد.

اكنون نظرى هم به تواريخ اناجيل بيندازيم و با استفاده از همان روش تطبيقى، وضع تواريخ قرآن را در برابر آن ارزيابى نمائيم.

نظرى به تواريخ عهد جديد (اناجيل)

در پايان اين بحث- به خواست خداوند- اثبات خواهيم كرد كه هيچيك از كتابهاى عهد جديد و عهد قديم- به گواهى مندرجات اين كتابها- كتاب آسمانى به اين معنى كه از طرف خداوند نازل شده باشد نيست، و تمام قرائن و شواهد موجود بر اين حقيقت گواهى ميدهد.

بحث در اين است كه اگر قرآن هم مانند آنها ساخته و پرداخته افكار بشرى بود، مى‌بايست به سرنوشتى همچون سرنوشت آنها گرفتار شود، و مخصوصاً در مباحث تاريخى كه محك خوبى براى سنجش اين‌