قرآن هم صراحت در اين مسائل داشته باشند، چرا از تطبيق اين مسائل بر آيات قرآن سر باز زنيم، و از اين توافق كه نشانه عظمت اين كتاب آسمانى است وحشت داشته باشيم؟!

چه مانعى دارد قرآن مجيد در بحثهاى تربيتى و توحيدى خود پرده از روى يك سلسله حقايق علمى كه بر مردم آن عصر مستور بوده بردارد، و پيروان خود را در كشف اين حقاق از طرق علمى كمك كند، و هم ارتباط خود را با جهانى مافوق جهان ماده و محيط محدود افكار بشرى اثبات كند.

از اين بيان روشن شد كه چه حدودى از تطبيق آيات قرآن بر مسائل علوم طبيعى مجاز و منطقى و چه حدودى نادرست و غير مجاز است.

به همين دليل در بحثهائى كه در اين فصل- اعجاز قرآن از نظر علوم روز- طرح ميشود دو نكته را كاملًا رعايت خواهيم نمود:

نخست اينكه: مسائلى از علوم طبيعى را انتخاب مى‌كنيم كه صد در صد ثابت و قطعى و يا حسى باشد و از رفتن به سراغ «فرضيه‌ها» اجتناب خواهيم كرد.

ديگر اينكه: دلالت آيات قرآن بر آنها كاملا روشن، و طبق قواعد ادبى در استنباط معانى از ظواهر الفاظ، قابل اعتماد باشد و نيازى به توجيه‌ها و تفسيرهاى مخالف ظاهر پيدا نكند.

با در نظر گرفتن حقايق فوق به چند نمونه از آياتى كه جزو معجزات علمى قرآن محسوب ميگردد و از روى حقايقى كه در آن روز از نظر دانشمندان مخفى بوده و قرنها بعد از نزول كشف شده است، پرده برمى‌دارد ذيلًا اشاره مى‌كنيم: