اوست كه هيچ گونه منافعى در اجتماعات ما ندارد و از همگان بى نياز و بر همه مشفق است.

تنها اين مبدأ و يا كسى كه مستقيماً با او ارتباط دارد، از وى الهام مى‌گيرد و براى اين كار مأموريت يافته، صلاحيت چنين مقامى را دارد.

نتيجه اينكه: اصول قوانين صحيح اجتماعى را تنها بايد از مكتب انبيا و از مجراى وحى آموخت.

4- راه ديگر اثبات لزوم بعثت پيامبران.

سخن گفتن جهان آفرينش با انسان‌

مطالعه و برسى در پيرامون اسرار شگفت‌انگيز جهان آفرينش- همان طور كه در بحث‌ خداشناسى‌ بهترين راهنما و تكيه گاه استدلالات ما بود- در بحث لزوم بعثت پيامبران نيز مى‌تواند راهنماى خوبى باشد. در واقع هنگام مطالعه اسرار جهان هستى‌ (مخصوصاً با وسعت و دامنه‌اى كه امروزه علوم طبيعى پيدا كرده) به موضوعاتى برخورد مى‌كنيم كه اين نكته را با وضوح و صراحت به ما مى‌آموزد كه: «سازنده اين جهان براى رساندن هر موجودى به كمال ممكن خود، همه گونه وسايل لازم را در اختيار آنها گذارده و در اين راه، كوچك‌ترين مضايقه‌اى نكرده است»

نه تنها به هر موجودى وسايل ضرورى براى ادامه حيات داده، بلكه از دادن وسايل‌ غير ضرورى‌- كه در اين راه مى‌تواند كمك‌هاى جزئى به او بكند خوددارى ننموده تا به راحتى بتواند به سير تكاملى خود ادامه دهد ... مثلًا: اگر چشم‌ را مأمور تصوير بردارى از مناظر مختلف كرده، براى تكميل كار آن، همه گونه ابزار و وسايل را به او