بايد انجام دهند و يا از آن دورى جويند مشخّص مى‌كند، «احكام» نام دارد.

هر كارى كه انسان انجام مى‌دهد، در اسلام داراى حكم خاصّى است، احكامى كه تكليف ما را نسبت به كارها مشخّص مى‌كند پنج قسم است:

1. واجب؛ كارى است كه انجام آن لازم مى‌باشد و ترك آن عذاب دارد؛ مانند نماز، روزه و ....

2. حرام؛ كارى است كه ترك آن لازم و انجامش عذاب دارد؛ مانند دروغ، ظلم و ....

3. مستحب؛ به كارى گويند كه انجامش نيكوست و ثواب دارد؛ ولى ترك آن عذاب ندارد؛ مانند سلام كردن و صدقه دادن.

4. مكروه؛ كارى است كه ترك آن نيكو مى‌باشد و ثواب دارد؛ ولى انجامش عذاب ندارد؛ مانند فوت كردن به غذا و خوردن غذاى داغ.

5. مباح؛ به كارى گويند كه انجام و ترك آن مساوى است، نه عذابى دارد و نه ثوابى؛ مانند راه رفتن و نشستن.

مسأله 18- در زمان غيبت امام زمان (عج) دستور و تكاليف الهى را از مرجع تقليد ياد گرفته و به آن عمل مى‌كنيم. به اين دستور و نظر و رأى قطعى مرجع تقليد در احكام شرعى «فتوا» مى‌گويند و مقلّد بايد در آن حكم به فتواى مرجع تقليد خود عمل كند.

تفاوت احتياط مستحب و احتياط واجب‌

مسأله 19- «احتياط مستحب» هميشه همراه با فتواست؛ يعنى مجتهد در آن مسأله، علاوه بر اظهار نظر، راه احتياط را هم نشان داده‌