مسأله 515- در ازدواج بايد ولى دختر به آن ازدواج راضى بوده و صيغه مخصوص آن خوانده شود و تنها راضى بودن دختر و پسر و علاقه‌داشتن كافى نيست، بنابراين، خواستگارى تا زمانى كه صيغه ازدواج خوانده نشده، سبب محرم شدن نيست و با ساير زنان نامحرم تفاوتى ندارد.

مسأله 516- چنانچه به تصديق بزرگترهاى فاميل خواستگار كفو و متناسب دختر باشد و پدر دختر بدون دليل معقول مخالفت كند اذن او ساقط است و آنها مى‌توانند با هم ازدواج كنند هر چند شايسته است در صورت امكان رضايت پدر دختر جلب شود.

مسأله 517- دخترى كه بى‌اذن پدر عقد بسته، در صورت امكان به شكلى رضايت پدر را جلب كند، در غير اين صورت عقد آنها اشكال دارد، و در عقد موقّت احتياط واجب آن است كه پسر باقيمانده مدت را ببخشد، و از همديگر جدا شوند واگر عقد دائم بوده او را طلاق دهد.

مسأله 518- بهتر است صيغه عقد را فرد عالِمى بخواند كه از تمام شرايط آن آگاه است.

مسأله 519- گفتگو ومراودات دختر و پسر در صورتى كه به قصد ازدواج باشد به مقدارى كه جهت ازدواج لازم است اشكالى ندارد؛ البته با رعايت شرايط و ضوابط شرعى.

نگاه كردن‌

يكى از نعمت‌هاى خداداد، قدرت بينايى است، انسان بايد از اين نعمت بزرگ در راه كمال و ترقّى خود و همنوعانش استفاده كند، و آن را از