بى‌شك خدا تنهايشان نخواهد گذاشت؛ اگر آنها يك قدم بردارند خداوند چند قدم به آنها نزديك مى‌شود.

2. بيان توان و قدرت پروردگار؛ در آيه 25 سوره كهف آمده كه آنها 309 سال خوابيدند. و در آيه 17 و 18 همان سوره چگونگى نگهدارى از آنها در اين مدّت طولانى بيان شده، به گونه‌اى كه بدن و حتّى لباسهايشان نپوسيده بود و اين مطلب نشانه عظمت پروردگار است. بنابراين، دومين درسى كه از اين داستان گرفته مى‌شود ايمان آوردن به قدرت لايزال الهى است.

3. باور معاد و جهان ديگر؛ هدف سوم كه مهمترين هدف از اهداف سه‌گانه است در آيه 21 سوره كهف مورد اشاره قرار گرفته؛ توجّه فرماييد: « «وَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَارَيْبَ فِيهَا»؛ و اين چنين مردم را از حال آنها آگاه كرديم، تا بدانند كه وعده خداوند (در مورد رستاخيز) حق است؛ و در قيامِ قيامت شكّى نيست». اگر خواب يك روزه را برادر مرگ مى‌دانند، خواب 309 ساله كه عين مرگ است. آرى همان گونه كه خداوند متعال اصحاب كهف را پس از 309 سال خواب عميق بيدار، و در حقيقت زنده كرد و به اين جهان بازگرداند، شما را هم پس از مرگ زنده خواهد كرد.

طرق اثبات معاد

خداوند متعال در قرآن مجيد معاد را از شش راه اثبات كرده؛ كه به‌طور فشرده به آن مى‌پردازيم:

1. بيدارى پس از خواب؛ كه در آيات مربوط به اصحاب كهف به آن پرداخته شد.

عدّه‌اى از مشركان در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله از زنده شدن دوباره انسان با همين جسم خاكى تعجّب كرده، و حتّى گوينده اين سخن را ديوانه و يا افترا زننده به خدا