دفاع آرى، ترور هرگز!

در دوران پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله جنگهاى متعدّدى رخ داد، ولى به عقيده ما، همه آنها جنبه دفاعى داشت، و هيچ كدام حالت تهاجمى نداشت. روشن است كه هر قوم و ملّتى مورد هجوم دشمن واقع شود، بايد از خود دفاع كند. آرى، اسلام دين منطق و استدلال است، و هيچ كس را به زور شمشير مجبور به پذيرش اسلام نمى‌كند، همان‌گونه كه در آيةالكرسى به اين مطلب اشاره شده است. بنابراين، كسانى كه مى‌گويند: «اسلام در سايه شمشير پيش رفت، و با زور، مردم را تسليم خود كرد» در اشتباه آشكارى هستند. زيرا مناطقى از دنيا وجود دارد كه اسلام را پذيرفته‌اند در حالى كه پاى يك سرباز مسلمان به آن‌جا باز نشده است. اكنون اندونزى بزرگترين كشور اسلامى است، در حالى كه در هيچ جاى تاريخ خبرى از لشكركشى لشكريان اسلام به آن كشور به چشم نمى‌خورد. وضعيّت ديگر كشورهاى مسلمان جنوب شرقى آسيا نيز به همين شكل است. در جنوب و غرب آفريقا هم كشورهاى اسلامى وجود دارد كه بدون درگيرى نظامى، اسلام را انتخاب كرده‌اند. شايد اين سؤال به ذهن شما بيايد كه: آنها چگونه مسلمان شدند؟

بعضى معتقدند: آنان به وسيله بازرگانان و تجّار مسلمان با اسلام آشنا شدند.

اشتباه نكنيد اين تاجران و بازرگانان به عنوان مبلّغان اسلام به آن كشورها نرفته بودند، بلكه به قصد تجارت و معامله وارد آن كشورها شدند، و از آن‌جا كه به احكام اسلام عمل مى‌كردند؛ يعنى دروغ نمى‌گفتند، اگر طرف معامله پشيمان مى‌شد و خواستار فسخ معامله بود معامله را فسخ مى‌كردند، جنس تقلّبى نمى‌فروختند، كم‌فروشى نمى‌كردند و خلاصه تمام احكام اسلام را در معامله و معاشرت مراعات مى‌كردند و اين براى مردم آن كشورها جالب بود، جذب تجّار مسلمان مى‌شدند. و لذا از آنها مى‌پرسيدند: شما چه آيينى داريد كه اين‌گونه‌