جهنّمى‌ها مى‌فرمايد: « «أَهَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَايَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ»؛ آيا اينها (اين واماندگان بر اعراف) همانان هستند كه سوگند ياد كرديد خداوند هرگز رحمتش را شامل حال آنها نخواهد كرد؟». [1] در ادامه آيه، ناظران اعراف خود پاسخ اين سؤال را به صورت عملى داده و خطاب به گروه متحيّر و سرگردان مى‌گويند:

« «ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَاخَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ»؛ (ولى خداوند به خاطر ايمان و كارهاى نيكشان، آنها را بخشيد؛ هم‌اكنون به آنها گفته مى‌شود:) داخل بهشت شويد، كه نه ترسى بر شماست و نه اندوهگين مى‌شويد». [2]

از آنچه گفته شد، روشن مى‌شود كه منظور از افراد متحيّر و سرگردان بر تپه‌هاى اعراف، مؤمنان ضعيف الايمانى هستند كه داراى حسنات و كارهاى نيكى هست ولى بر اثر آلودگى‌ها و پاره‌اى از گناهان همواره مورد تحقير دشمنان حق قرار گرفته‌اند كه چگونه ممكن است چنين افرادى مشمول رحمت الهى واقع شوند؟ امّا سرانجام روح ايمان و حسناتى كه انجام داده‌اند در پرتو لطف و رحمت الهى، كار خود را مى‌كند و سعادتمند مى‌شوند.

اصحاب اعراف چه كسانى هستند؟

سوال: اصحاب الاعراف و آن گروه ناظر و نجات بخش چه كسانى هستند؟

پاسخ: روايات مختلفى در اين زمينه وارد شده است:

برخى از روايات آنها را مردمى گرامى معرفى مى‌نمايند:

«هم اكرم الخلق على اللّه تبارك وتعالى‌

؛ آنها گرامى‌ترين مردم در پيشگاه خداوند هستند». [3]

[1]. سوره اعراف، آيه 49.

[2]. سوره اعراف، آيه 49.

[3]. بحارالانوار، ج 24، ص 252، ح 12.