مسأله 40- اگر كسى بخواهد سهم امام عليه السلام را به مجتهدى كه از او تقليد نمى‌كند بدهد در صورتى مجاز است كه بداند آن مجتهد و مجتهدى كه از او تقليد مى‌كند سهم امام را يك طور مصرف مى‌كنند.

مسأله 41- صرف كردن قسمتى از سهم مبارك امام عليه السلام براى ساختن مساجد يا حسينيّه‌ها يا بيمارستان‌ها و درمانگاه‌ها و مدارس، تنها در صورتى مجاز است كه با اجازه مجتهد عادل و رعايت اولويّت باشد، ولى سهم سادات را جز در مورد ساداتى كه گفته شد نمى‌توان مصرف كرد.

مسأله 42- سهم امام عليه السلام را نيز اگر بدون اجازه مجتهد بپردازد قبول نيست، مگر اين كه مجتهد بعداً بپذيرد و اجازه دهد.

مسأله 43- لازم نيست به شخص مستحقّى كه از سهم امام به اذن حاكم شرعى به او داده مى‌شود گفته شود اين پول خمس است بلكه مى‌توان به عنوان هديه به او داد و نيّت خمس كرد.

مسأله 44- كسى كه از نيازمند غير سيّدى طلب‌كار است مى‌تواند طلب خود را از باب سهم امام حساب كند ولى بايد به اجازه حاكم شرع باشد.

مسأله 45- مستحق نمى‌تواند خمس را بگيرد و به مالك ببخشد، مگر آن مقدار كه در خور شأن او باشد كه اگر خودش مالى داشت به آن شخص ممكن بود ببخشد.