است و نماز قضا و مانند آن ذكرى به ميان نيامده است و نمى‌توان گفت چون نماز آيات و نماز قضا در قرآن ذكر نشده و تنها در سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله آمده، نبايد به آن عمل كرد. و يا اين كه چون در قرآن به بعضى از غسلها اشاره شده و سخن از بعضى غسلها به ميان نيامده، بايد از آن صرف نظر كرد؛ اين گونه استدلالات مورد پذيرش هيچ مسلمانى نيست. بنابراين، هيچ اشكالى ندارد كه قرآن تنها قسمتى از موارد خمس را بيان كرده باشد و بقيّه را موكول به سنّت نمايد، نظير اين مسأله در فقه اسلام بسيار زياد است.

2. آيا خمس در روايات منحصر به غنايم جنگى است؟

بعضى مى‌گويند: در هيچ يك از روايات اسلامى خمس در غير غنايم جنگى بيان نشده و روايات، منحصراً سخن از خمس غنايم جنگى مى‌گويد؛ ولى اين ادّعا از ادّعاهاى بسيار بى‌اساس است، زيرا خمس در غير غنايم جنگى، هم در روايات اهل سنّت و هم در روايات شيعه وارد شده است.

در متون معروف و اصلى شيعه احاديث فراوانى در زمينه خمس و چيزهايى كه خمس به آنها تعلّق مى‌گيرد و شيوه تقسيم و مصرف وساير احكام آن رسيده است؛ در كتاب معروف وسائل‌الشّيعه بيش از هشتاد حديث در پانزده باب مختلف در زمينه احكام خمس از كتاب‌هاى معروف شيعه جمع‌آورى شده است.