فاصله كه عرفاً يك مرتبه حساب شود، از يك جنس باشد يا از چند جنس. مسأله 236- هرگاه چند نفر جواهراتى از دريا بيرون آورند بنابر احتياط لازم نيست سهم هر كدام به اندازه نصاب برسد، بلكه اگر مجموعاً به اندازه نصاب باشد بايد خمس آن را بدهند.

مسأله 237- هرگاه بدون فرو رفتن در دريا جواهرات را با ابزار خاصّى بيرون آورند و يا از روى آب دريا و يا از كنار دريا بگيرند، چنانچه قيمت آن بعد از كم كردن مخارج به حدّ نصاب برسد احتياط واجب آن است خمس آن را بدهند.

مسأله 238- لازم نيست انسان به قصد صيد جواهرات در دريا فرو برود، بلكه اگر به قصد ديگرى برود و جواهراتى به دستش آيد بايد خمس آن را بدهد.

مسأله 239- هرگاه انسان در دريا فرو رود و حيوانى را بيرون آورد كه در شكم آن جواهرى باشد كه قيمتش بعد از كم كردن مخارج به حدّ نصاب برسد، چنانچه آن حيوان مانند صدف باشد كه نوعاً در شكمش جواهر است بايد خمس آن را بدهد و اگر اتّفاقاً آن جواهر را بلعيده باشد باز احتياط واجب پرداختن خمس آن است.

مسأله 240- جواهراتى كه از رودخانه‌هاى بزرگى كه محل پرورش جواهر و صيد صدف است بيرون مى‌آورند نيز خمس دارد.

مسأله 241- عنبر مادّه خوش بويى كه از دريا مى‌گيرند، هرگاه به‌