در آنجا شيطان بزرگ استعمار حضور دارد، بصورت مرئى يا مرموز و نامرئى، و آنجا كه سخن از طرد وابستگيها است، سخن از طرد اين «شيطان رجيم» است و داستان «بسم اللَّه است و غول بيابانى»!

3- دامن زدن به نفاق‌

ويژگى مهم ديگرى كه مى‌توان به آسانى استعمار را با آن در هر لباسى شناخت، دعوت به تفرقه و پراكندگى، و تضاد، و اختلاف طبقاتى، و هر چيز كه سرچشمه شكاف و جدائى گردد.

و آنجا كه سخن از وحدت و نزديكى و كم كردن فاصله‌ها، و برادرى و صميميت است استعمار به شدت از آن متنفر است و حتى از آن بر خود مى‌لرزد.

فكر مى‌كنم با اين نشانه‌هاى سه گانه قطع نظر از نشانه‌هاى ديگر به سهولت و راحتى مى‌توان اين شيطان هزار چهره را در تمام قيافه‌هايش بشناسيم و درست انگشت روى دستياران و كارگردانهايش بگذاريم.

مى‌توانيم بدانيم رهبرى كه در سخنانش مرتباً روى «قيام به تفكر» تكيه مى‌كند و دائماً براى نفى وابستگيها مى‌كوشد، و هميشه مردم را به وحدت كلمه دعوت مى‌كند يك رهبر ضد استعمارى است.

امّا آنها كه فرهنگ ما را به ابتذال كشيدند و از محتوا خالى كردند، مراكز بزرگ دانش ما را تبديل به ميدان مسابقه‌اى براى «اخذ مدرك» آنهم مدركى كه فقط نشانه انباشتن يك مشت فورمول در مغز بود، كردند، هر گونه فعاليت سياسى و اجتماعى سازنده را براى دانشگاهيان با استفاده از حضور دائمى گاردهاى مسلحشان تحريم كردند، آنها كه هر روز قرار داد تازه‌اى كه ما را به غارتگران جهانى وابسته‌تر مى‌ساخت منعقد مى‌ساختند. زنجيرهاى وابستگى را سال به سال محكمتر مى‌نمودند.

بانها كه دانشگاه را از مسجد و مسجد را از دانشگاه، جوانهارا از بزرگسالان و گروهها را از يكديگر جدا ساخته بودند، و هر اجتماعى را كه روزنه‌اى بسوى وحدت بود با قدرت اهريمنى‌شان از هم مى‌پاشيدند ...

اينها عوامل و پادوهاى اسعمار بودند.

و چه خوب شد كه از شرشان راحت شديم!

ولى بهوش باشيد اين اژدهاى زخمى، نمرده، پيوسته رنگ عوض مى‌كند بهوش باشيد و نشانه‌هاى بالا را در دست بگيريد و هر كس و هر حادثه را با آن وارسى كنيد مبادا از در ديگر و با قيافه ديگر وارد شود.

قرآن و استعمار

قرآن چه زيبا، استعمار را ترسيم نموده واژه‌اى براى آن انتخاب كرده است كه بر خلاف واژه «استعمار»