منظره‌هايى روبرو شود، حتى اگر يك ملحد و فردى مادى باشد باز يك حس مبهم آميخته به خضوع در عمق دل خود احساس مى ‌كند كه به هيچ وجه با اصول‌ «ماديگرى» قابل تفسير نيست.

به همين صورت، مى ‌توان به موزه‌هاى علوم طبيعى رفت و بخصوص از غرفه‌هاى مربوط به گياهان ديدن كرد. در آنجا مى ‌توان انواع و اقسام گياهان را ديد، گياهان با گلهاى رنگارنگ، ساقه‌ها و برگه‌هاى گوناگون كه هر يك از ديگرى عجيب‌تر است. «در اينجا نيز اصول محدود زندگى نباتى» را مى ‌يابيم كه در قيافه‌ها و صورتهاى متنوع خودنمايى كرده است.

در چنين مكانهايى مى ‌توان نمونه‌هاى بسيار كوچكى از تنوع جانداران و گياهان را ديد. البته مكانهايى مانند باغ وحش و موزه علوم طبيعى، آنجايى نيستند كه تنوع حيات را به خوبى بتوان دريافت.

موجودات در اين فضاهاى تنگ و دلگير، پژمرده و كم‌نشاط و كم‌رنگ ديده مى ‌شوند. محيطهاى آزادِ اصلىِ آنها در جايى ديگر است.

نمايشگاه حقيقى اين جانداران همان دل جنگلها، پستى و بلندى تپه‌ها و دره‌ها و كوهها، دشتها و بيابانها، اعماق درياها و اقيانوسهاست. در چنان محيطهاى بكر و اصيلى سيماى حقيقى حيات ديده مى ‌شود و كوچكترين مطالعه سطحى و زودگذر محتاج به ساعتها وقت گذراندن و داشتن حوصله زياد است.

بدن خودمان يكى از شگفت آورترين نمونه‌هاى تنوع حيات است. با يك نظر ساده بر سلولهاى بدنمان اين موضوع روشن مى ‌شود. هر يك از سلولهاى بدنمان يك موجود زنده يا به عبارتى‌