چرا هيچ يك از شهرها و آباديها ايمان نياوردند تا ايمانشان سبب نجاتشان شود؟! مگر قوم يونس، هنگامى كه آنها ايمان آوردند، عذاب رسواكننده را در زندگى دنيا از آنان برطرف ساختيم؛ و تا مدّت معيّنى [سر آمدن اجلشان‌] آنها را بهره‌مند ساختيم. (98)

و اگر پروردگار تو مى‌خواست، تمام كسانى كه روى زمين هستند، همگى به اجبار ايمان مى‌آوردند؛ آيا تو مى‌خواهى مردم را مجبور سازى كه ايمان بياورند؟! ايمان اجبارى چه سودى دارد؟! (99)

و هيچ‌كس نمى‌تواند ايمان بياورد، جز به خواست خدا و توفيق و يارى و هدايت او). و خداوند، پليدى كفر و گناه را بر كسانى قرار مى‌دهد كه نمى‌انديشند. (100)

بگو: «نگاه كنيد چه چيز از آيات عظمت خدا در آسمانها و زمين است؟» امّا اين‌آيات و انذارها براى كسانى كه بخاطر لجاجت ايمان نمى‌آورند مفيد نخواهد بود. (101)

آيا آنها چيزى جز همانند روزهاى مجازات پيشينيان را انتظار مى‌كشند؟! بگو: «شما انتظار بكشيد، من نيز با شما انتظار مى‌كشم!» (102)

سپس هنگام نزول بلا و مجازات، پيامبران خود و كسانى را كه به آنان ايمان مى‌آوردند، نجات مى‌داديم و همين گونه، بر ما لازم است كه مؤمنان به تو را نيز نجات بخشيم. (103)

بگو: «اى مردم! اگر در آيين من شك داريد، من كسانى را كه جز خدا مى‌پرستيد، نمى‌پرستم؛ تنها خداوندى را پرستش مى‌كنم كه شما را مى‌ميراند؛ و من مأمورم كه از مؤمنان باشم. (104)

و به من دستور داده شده كه: روى خود را با اخلاص به آيين الهى متوجّه ساز؛ و از مشركان مباش! (105)

و جز خدا، چيزى را كه نه سودى به تو مى‌رساند و نه زيانى، مخوان وپرستش مكن)! كه اگر چنين كنى، از ستمكاران خواهى بود. (106)