سوره الانفال 8

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

از تو درباره انفال [غنايم، و اموال بدون مالك‌] سؤال مى‌كنند؛ بگو: «انفال مخصوص خدا و پيامبر است؛ پس، از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد؛ و خصومتهايى را كه در ميان شماست، اصلاح كنيد؛ و اگر ايمان داريد، از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد؛» (1)

مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هرگاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان مى‌گردد؛ و هنگامى كه آيات او بر آنها خوانده مى‌شود، ايمانشان فزونتر مى‌گردد؛ و تنها بر پروردگارشان توكّل دارند. (2)

همان كسانى كه نماز را برپا مى‌دارند؛ و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم، انفاق مى‌كنند. (3)

آرى، مؤمنان حقيقى آنها هستند؛ براى آنان درجاتى والا نزد پروردگارشان است؛ و براى آنها، آمرزش و روزىِ پرارزشى است. (4)

همان گونه كه پروردگارت تو را بحق از خانه‌ات به سوى ميدان بدر، خارج ساخت، در حالى كه گروهى از مؤمنان ناخشنود بودند ولى سرانجامش پيروزى بود). (5)

آنها پس از روشن شدن حق، باز با تو مجادله مى‌كردند؛ و چنان ترس و وحشت آنها را فراگرفته بود، كه گويى به سوى مرگ رانده مى‌شوند، و آن را با چشم خود مى‌نگرند. (6)

و به ياد آريد هنگامى را كه خداوند به شما وعده داد كه يكى از دو گروه [كاروان تجارى، يا لشكر مسلح قريش‌] نصيب شما خواهد بود؛ و شما دوست مى‌داشتيد كه كاروان غير مسلح براى شما باشد؛ ولى خداوند مى‌خواهد حق را با دستورات خود تقويت، و ريشه كافران را قطع كند؛ از اين رو شما را برخلاف ميلتان، با لشكر قريش درگير ساخت. (7)

تا حق را تثبيت كند، و باطل را از ميان بردارد، هرچند مجرمان كراهت داشته باشند. (8)