تفسير و جمع‌بندى‌

منافقان كوردل!

در اوايل سوره بقره سيزده آيه پيرامون منافقان بحث مى‌كند، و با تعبيرات بسيار گويا ترسيم دقيقى از نفاق و منافقان دارد، نخستين آيه‌ مورد بحث در زمره اين آيات است.

قرآن در اين آيه مى‌گويد: يكى از اشتباهات بزرگ آنها اين است كه مى‌خواهند خدا را فريب دهند و همچنين مؤمنان را، در حالى كه فقط خودشان را فريب مى‌دهند، ولى نمى‌فهمند، چرا كه روح نفاق پرده‌اى بر فهم و درك آنها انداخته است، سپس مى‌افزايد اينها نوعى بيمارى در دل دارند و بر اثر اصرار در ادامه اين راه، خداوند بر بيماريشان نيز مى‌افزايد.

مسلّماً مراد از اين بيمارى همان‌ بيمارى نفاق‌ است كه بر دل آنها مسلط شده، و مى‌دانيم يك انسان بيمار نه فكر او خوب قضاوت مى‌كند (چرا كه عقل سالم در بدن سالم است) و نه حتى حواس ظاهر او، و لذا بسيارى مى‌شود لذيذترين غذاها در ذائقه بيماران تلخ و بد مزه است، و گاه اشياى بد طعم در ذائقه آنها لذيذ است.

دوّمين آيه‌، منافقان را به كسى تشبيه مى‌كند كه در ميان انبوه تاريكى، در يك شب ظلمانى گرفتار شده، مختصر آتشى بر مى‌افروزد تا كمى اطراف خود را ببيند و گام بردارد، اما ناگهان تند بادى مى‌وزد، و همان مختصر نور را خاموش مى‌كند و باز آنها را در ظلمات فرو مى‌برد، آنها نمى‌توانند ببينند و نه بشنوند و حتى زبان آنها نيز از كار مى‌افتد و راهى به سوى بازگشت نيز ندارند»

منظور از اين نور شايد همان ايمان ظاهرى است كه ابراز مى‌كنند و در پناه آن كمى اطراف خود را روشن مى‌سازند و جان و مالشان در پناه حمايت اسلام محفوظ مى‌ماند.