14- آيا اين آيه با جهانى بودن اسلام مخالفت دارد؟

سؤال‌

طبق آيه‌ «وَ مَا ارْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ الَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ؛ ما هيچ پيامبرى را، جز به زمان قومش نفرستاديم» [1] و كتاب آسمانى وى نيز به زبان همان مردم بوده است؛ بنابراين، اگر نبوّت يك پيامبر مخصوص به همان قوم باشد، اين روش بسيار پسنديده خواهد بود و اگر نبوّت وى جهانى و براى عموم افراد جهان باشد، چرا بايد كتاب او به زبان قوم يعنى (مانند عربى نسبت به پيامبر اسلام) باشد؟

پاسخ‌

پيامبرانى كه براى هدايت عموم اعزام مى‌شده‌اند، از آن‌جا كه در وهله اوّل با قوم خود، سر و كار داشتند، بايد كتاب آسمانى آنها به زبان قوم آنان باشد؛ سپس بايد از طرق مختلف معارف و برنامه‌هاى خود را در ميان ساير اقوام و ملل منتشر سازند.

امروز دانشمندان هر كشور سعى مى‌كنند كتاب‌هاى خود را به زبان مردم همان كشور بنويسند، با آن كه محتويات كتابشان به هيچ وجه اختصاصى به مردم محيط آنها ندارد.

[1]. سوره ابراهيم، آيه 4.