بنابر اين «كاشفيّت» و «آشكار ساختن» يكى از صفات و كيفيّات نور است، ولى آيا اين خاصيّت در گوشه‌اى از وجود نور قرار گرفته يا نه؟ بلكه نور سراپا كاشفيّت است.

مثال ديگر: ادلّه توحيد مى‌گويد: ما «آفريده» خدا هستيم و او آفريدگار ما، همچنين بحث‌هاى گذشته در پيرامون علم خدا به ما مى‌گويد: ما «معلوم» خدا هستيم، يعنى خداوند علم به وجود ما دارد.

حال اين سخن پيش مى‌آيد كه «مخلوق بودن ما» و «معلوم بودن ما» كه از صفات ما محسوب مى‌شود، آيا هريك گوشه‌اى از وجود ما را تشكيل مى‌دهد يا خير؟ جواب اين سؤال روشن است، سرتاپاى وجود ما مخلوق و آفريده اوست، همان‌طور كه سرتاپاى وجود ما معلوم آن ذات مقدّس است. بنابر اين صفت «مخلوق بودن» و «معلوم بودن» تمام وجود ما را پر كرده و به عبارت ديگر با تمام ذات ما متّحد مى‌باشد.

منظور از ذكر اين مثال‌ها اين است كه كمى از انس و عادتى كه با صفات معمولى زايد بر ذات داريم، خود را خالى كرده و آن صفاتى را كه با تمام ذات يكى است، درك نماييم. [1]

[1]. براى توضيح بيشتر به كتاب «خدا را چگونه بشناسيم» مراجعه فرماييد.