هدف چهارم: حمايت از حق و مبارزه با باطل‌

امام حسين عليه السلام پس از روبه‌رو شدن با لشكر حرّ بن يزيد رياحى و توقّف در صحراى كربلا، خطبه‌اى قرائت كرد. در بخشى از آن خطبه فرمود:

«أَلا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لا يُعْمَلُ بِهِ، وَأَنَّ الْباطِلَ لا يُتَناهى‌ عَنْهُ، لِيَرْغَبَ الْمُؤْمِنُ فِي لِقاءِ اللَّهِ‌

؛ اى ياران من! آيا نمى‌بينيد كه حق فراموش شده و باطل صحنه جامعه را فرا گرفته است؟ در چنين شرايطى انسان مؤمن بايد (در مسير زنده‌كردن حق و ميراندن باطل) آماده لقاى الهى باشد». [1]

حقّ و باطل در قرآن:

داستان حقّ و باطل، كه امام عليه السلام در اين خطبه به آن اشاره فرموده، داستان پردامنه‌اى است كه در قرآن مجيد بطور گسترده مطرح شده، و به چند محور آن اشاره مى‌شود:

[1]. تحف العقول، ص 174؛ تاريخ طبرى، ج 7، ص 300.