الحِسابِ وَالدُّخُولُ فِى‌النّارِ أوِ الخُلُودُ فِى‌النّارِ

؛ در زنا شش اثر سوء است: سه بخش آن در دنيا و سه بخش ديگر در آخرت است. امّا آنها كه در دنياست يكى اينكه صفا و نورانيّت را از انسان مى‌گيرد، روزى را قطع مى‌كند و تسريع در نابودى انسان‌ها مى‌كند. و امّا آن سه كه در آخرت است، خشم پروردگار، سختى حساب و دخول- يا خلود- در آتش دوزخ است». [1] از امام باقر عليه السلام نقل شده كه فرمود در كتاب على عليه السلام يافتيم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده است:

«اذا كَثُرَ الزّنا مِن بَعدي كَثُرَ مَوتُ الفَجأَةِ

؛ هرگاه پس از من زنا فراوان شود مرگ ناگهانى فراوان مى‌شود». [2] در حديثى امام على عليه السلام فرمود:

«تَركُ الزّنا تَحصيناً لِلنَّسَبِ‌

؛ خداوند ترك زنا را براى حفظ نسل‌ها واجب كرد». [3] و در حديث ديگرى فرمود:

«ما زَنا غَيورٌ قَطُّ

؛ هرگز انسان غيرتمند زنا نمى‌كند». [4] امام صادق عليه السلام روايت كرده است كه حضرت عيسى مسيح عليه السلام مى‌فرمود:

«إنَّ مُوسى‌ أمَرَكُم أن لا تَزنُوا وَأنا آمُرُكُم ان لا تُحَدّثُوا انفُسَكُم بِالزّنا فَضلًا أن تَزنُوا فإنَّ مَن حَدَّثَ نَفسَهُ بِالزّنا كانَ كَمَن أوقَدَ في بَيتٍ مُزَوَّقٍ فَأفسَدَ التَّزاويقَ الدُّخانُ وَان لَم يَحتَرِقِ البَيتُ‌

؛ حضرت موسى عليه السلام شما را امر فرمود كه زنا نكنيد، ولى من به شما امر مى‌كنم كه فكر و خيال زنا را هم نكنيد چه رسد به عمل زنا، زيرا آن كه فكر زنا كند همانند كسى است كه در عمارت زيبا و مزيّنى آتش برافروزد، دودهاى تيره آتش زيبايى‌هاى عمارت را خراب كند اگرچه آن خانه آتش نگيرد». [5]

[1]. خصال، ص 320، ح 1.

[2]. كافى، ج 5، ص 541.

[3]. نهج‌البلاغه، حكمت 252.

[4]. همان، حكمت 305.

[5]. كافى، ج 5، ص 542، ح 7.