نشسته بودم، از من پرسيد و گفت: سلمان نمى‌پرسى چرا چنين كردم؟ عرض كردم بفرماييد. فرمود:

«انَّ المُسلِمَ اذا تَوَضَّأَ فَأحسَنَ الوُضُوءَ ثُمَّ صَلّى‌ الصَّلَواتِ الخَمسِ تَحاتَّت خَطاياهُ كَما تَحاتَّ هذَا الوَرقُ ثُمَّ قَرَءَ هذِهِ الآيَةَ:

«وَ أَقِمِ الصَّلَوةَ ...»؛ هنگامى كه مسلمان وضو بگيرد و خوب وضو بسازد آن‌گاه نمازهاى پنجگانه را به‌جا آورَد گناهان او فرو مى‌ريزد، چنانكه برگ‌هاى اين شاخه فرو ريخت، سپس آيه 45 سوره عنكبوت را تلاوت فرمود». [1] در حديث ديگرى از يكى از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله به نام «ابى امامه» مى‌خوانيم كه مى‌گويد:

«بَينَما رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله في المَسجِدِ وَنَحنُ قُعودٌ مَعَهُ إذ جاءَهُ رَجُلٌ فَقالَ: يا رَسُولَ اللّهِ إنّي أصَبْتُ حَدّاً فأقِمْهُ عَلَيَّ فَقالَ: هَل شَهِدْتَ الصَّلاةَ مَعَنا؟ قالَ: نَعَم يا رَسُولَ اللّهِ قالَ:

فإنَّ اللّهَ قَد غَفَرَ لَكَ حَدَّكَ. أو قالَ: ذَنْبَكَ‌

؛ روزى در مسجد خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله نشسته بوديم كه مردى آمد و گفت: اى رسول خدا، من گناهى كرده‌ام كه حد بر آن لازم مى‌شود، آن حد را بر من اجرا فرما. رسول خدا فرمود: آيا با ما نماز خواندى؟

گفت: آرى اى رسول خدا، فرمود: همانا خداوند حدّ تو را بخشيد، يا فرمود گناه تو را بخشود». [2] و از على عليه السلام از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود:

«إنَّما مَنزِلَةُ الصَّلَواتِ الخَمسِ لِامَّتي كَنَهرٍ جارٍ عَلى‌ بابِ أحَدِكُم فَما يَظُنُّ أحَدُكُم لَو كانَ في جَسَدِهِ دَرَنٌ ثُمَّ اغْتَسَلَ في ذلِكَ النَّهرِ خَمسَ مَرّاتٍ كانَ يَبْقى‌ في جَسَدِهِ دَرَنٌ؟ فَكَذلِكَ وَاللّهِ الصَّلَواتُ الخَمْسُ لِامَّتي‌

؛ نمازهاى پنجگانه براى امّت من همچو يك نهر آب جارى است كه بر در خانه يكى از شما باشد، آيا گمان مى‌كنيد اگر كثافتى در تن او باشد و آن‌گاه پنج‌بار در روز در آن نهر غسل كند، آيا چيزى از آن كثافت بر تن او خواهد ماند.

همچنين است به خدا سوگند نمازهاى پنجگانه براى امّت من». [3]

[1]. بحارالانوار، ج 82، ص 319.

[2]. مجمع البيان، ج 5، ص 345.

[3]. بحارالانوار، ج 82، ص 220، ح 41.