؛ خوشا به حال بندهاى كه خدا به او نظر كند، در حالى كه وى از ترس خدا بر
گناه خود كه غير خدا كسى از آن آگاه نشده، گريه مىكند». [1] در حديث ديگرى پيامبر اكرم صلى الله عليه و
آله فرمود:
؛ هرگاه بنده از ترس خدا گريه كند گناهانش مانند برگ درخت فرو مىريزد و مانند
روزى مىشود كه مادرش او را به دنيا آورده بود». [2] از عبداللّه بن مسعود نقل شده است كه رسول خدا
صلى الله عليه و آله فرمود:
«رَضِىَ اللَّهُ
عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِىَ رَبَّهُ»[4]؛ بر تو باد ترس از خدا و انجام دادن واجبات،
زيرا خداوند مىفرمايد: او اهل تقوا و آمرزش است و مىفرمايد: خدا از آنان خشنود
است و آنان نيز از او خشنودند. اين مقام كسى است كه از پروردگارش بترسد». [5] امام صادق عليه
السلام از پدرش امام باقر عليه السلام نقل كرده كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله
فرمود: