فرمود: «سرانجام شخص حريص محروم مى‌شود» انسان حريص گذشته از محروميّتى كه دارد از نظر پروردگار ناپسند است، زيرا بر خلاف دستور الهى رفتار كرده است».

سپس حضرت در ادامه فرمود:

«وَالحَريصُ بَينَ سَبعَ آفاتٍ: فِكرٌ يَضُرُّ بَدَنَهُ و لا يَنفَعُهُ وَهَمٌّ لا يَتِمَّ لَهُ أقصاهُ وَتَعَبٌ لا يَستَريحُ مِنهُ إلّاعِندَ المَوتِ ويَكونُ عِندَ الرّاحَةِ أشَدَّ تَعَباً و خَوفٌ لا يورِثُهُ إلّاعِندَ المَوتِ ويَكونُ عِندَ الرّاحَةِ أشَدَّ تَعَباً

؛ و تَعَبٌ لا يَستَريحُ مِنهُ الّا الوَقوعَ فِيهِ وَحُزنٌ قد كَدَّرَ عَلَيهِ عَيشَهُ بِلا فائِدَةِ و حِسابٌ لا مَخلَصَ لَهُ مَعَهُ مِن عَذابِ اللّهِ إلّاأن يَعفُوَ اللّهُ تعالى‌ عَنهُ و عِقابٌ لا مَفَرَّ لَهُ مِنهُ ولا حيلَةَ وَالمُتَوَكّلُ عَلَى اللّهِ يُمسي وَيُصبِحُ في كَنَفِ اللّهِ تَعالى‌ وَ هُوَ مِنهُ في عافِيَةٍ وَقَد عَجَّلَ اللّهُ لَهُ كِفايَتَهُ وَهَيَّأَ لَهُ مِنَ الدَّرَجاتِ ما اللّهُ تَعالى‌ بِهِ عَلِيمٌ‌

؛ شخص حريص در مقابل هفت آفت و گرفتارى نگران است:

1. حرص پيوسته، كه موجب فكرهاى گوناگون و سبب ناراحتى بدن مى‌شود.

2. شخص حريص براى هميشه در غم و غصّه است.

3. شخص حريص هرگز خوشى و آسايش نداشته و هميشه در زحمت و فعّاليّت است. او از سختى خلاصى نمى‌يابد مگر هنگام مرگ.

4. شخص حريص پيوسته در ترس و اضطراب است، زيرا حال رضا و تسليم و توكّل در دل او نيست.

5. شخص حريص به سبب نرسيدن به مقصود، پيوسته محزون است و بدون فايده و بى‌نتيجه اندوهناك مى‌شود.

6. شخص حريص هميشه مشغول حساب و نقشه‌كشى است و فراغت ندارد و در صورتى كه حركات و اعمال او بررسى و حساب شود هرگز نخواهد توانست از محكوميّت دفتر حساب و از گرفتارى محاسبه نجات يابد.

7. شخص حريص در قيامت هيچ راه فرار از عذاب جهنّم ندارد، زيرا به حكم و قسمت پروردگار متعال راضى نشده و برخلاف وظيفه خود فعّاليّت كرده و از