قلب را مى‌ميراند. [1] 3. سخن گفتن با زنان قلب را مى‌ميرانَد. البتّه نه در مورد زنان باايمان و ديندار، زيرا بيشتر بحث‌هاى زنان درباره تجمّلات است، يا درباره زيورآلات و يا عيبجويى ديگران. خلاصه در هر جايى كه سخن از دنيا و تجمّلات و زرق و برق باشد موجب مرگ قلب مى‌شود، زيرا واژه «حديث» به معنى گفت‌وگو است و اين لازمه مجالست است.

قرآن درباره زنان تعبير جالبى دارد مى‌گويد: « «أَوَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِى‌الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِى‌الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ»؛ آيا كسى را كه ميان زينت‌ها پرورش مى‌يابد و هنگام جدال قادر به تبيين مقصود خود نيست (فرزند خدا مى‌خوانيد)؟» [2] چرا كه اينان در زينت پرورش مى‌يابند. يعنى بافت فكرى‌شان بافت تجمّلاتى است. به اين نكته بايد توجّه داشت كه عوامل حيات و مرگ قلب بسيار زياد است و انسان بايد مراقب باشد كه روح و جان خود را به دست هر كس نسپارد.

[1]. شايد يكى از دلايل اينكه همنشينى با اغنيا موجب مرگ معنوى مى‌شود اين باشد كه سرچشمه غالب مفاسد اجتماعى ثروتمندان از خدا بى‌خبرى‌اند كه در ناز و نعمت و عيش و هوس غرقند و هر نغمه اصلاحى و انسانى و اخلاقى در گوششان ناهنجار است؛ به همين دليل، هميشه در صف اوّل در مقابل پيامبران ايستاده بودند و هميشه دعوتشان را كه به نفع عدل و داد و حمايت از مستضعفان بوده بر ضدّ خود مى‌ديدند. (رجوع شود به: تفسير نمونه، ذيل آيات 16- 17 سوره اسراء).

[2]. سوره زخرف، آيه 18.