است؟ ريا و علاقه مادّى در آن نبوده؟ پناه بر خدا كه انسان با دست خالى وارد بارگاه الهى شود و وقتى نامه اعمالش را به او مى‌دهند فرياد برآورَد. قرآن مى‌فرمايد: « «يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هذَا الْكِتَابِ لَايُغَادِرُ صَغِيرَةً وَ لَاكَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَيهَا وَ وَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا»؛ اى واى بر ما! اين چه نامه‌اى است كه هيچ كار كوچك و بزرگى را فروگذار نمى‌كند مگر اينكه آن را شماره كرده است؟ و (اين در حالى است كه همه) اعمال خود را حاضر مى‌بينند». [1]

[1]. سوره كهف، آيه 49.