به همين دليل ما معتقديم: هرگز خداوند تكليف ما لا يطاق (كارى كه از توان انسان بيرون باشد) نمىكند «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفساً الّا وُسْعَها».[1]
***
61- فلسفه حوادث دردناك
و نيز به همين دليل معتقديم حوادث دردناكى كه در اين جهان صورت مىگيرد (از قبيل
زلزلهها و آفات و بلاها، گاه جنبه مجازات الهى دارد آن گونه كه درباره قوم لوط
آمده است: «فَلَمّا جاءَ امْرُنا جَعَلْنا عالِيَها
سافِلَها وَ امْطَرْنا عَلَيْهِمْ حجارَةً مِنْ سِجّيلٍ مَنْضُودٍ؛ هنگامى كه فرمان ما (دائر بر عذاب) فرا رسيد، شهرهاى آنها
را زير و رو كرديم و بارانى از سنگهاى متراكم بر آنان فرو فرستاديم». [2]
درباره مردم ناسپاس و طغيانگر «سبا» مىفرمايد: «فَاعْرِضوا فَارسَلْنا عَلَيْهِم سَيْلَ الْعَرِمِ؛ آنها (از اطاعت خدا) روى گرداندند و ما سيل ويرانگر را بر
آنها فرستاديم».
بخش ديگرى از اين حوادث، براى بيدار كردن انسانهاست تا به راه حق باز گردند:
«ظَهَرَ الْفَسادُ
فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ ايْدِى النّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ
الَّذى عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ فساد و
تباهى در خشكى و درياها به خاطر كارهايى كه مردم انجام دادهاند آشكار گشت؛ خدا
مىخواهد