آنها كم شود و صنايع داخلى ما جاى مصنوعات آنها را بگيرد مسلماً به همان نسبت، نياز ما به ادبيات آنها نيز كم خواهد شد، و تدريجاً به «استعمار ادبى» كه كليد خيلى چيزهاست پايان داده خواهد شد، پس براى به دست آوردن «استقلال كامل ادبى و فرهنگى» بايد نخست «استقلال اقتصادى» تأمين گردد و «استقلال اقتصادى»، نيز مرهون «استقلال فكرى» است.

به ياد فرهنگستان‌

يادش به خير آن روزها كه‌ «فرهنگستان» كذايى آستين بالا زده بود كه لغات اجنبى را (البته منظور لغات عربى بود) از محيط ادبيات فارسى بيرون كند و زبان مادرى ما را فارسى خالص (ببخشيد پارسى سره) نمايد، آرى در همان روزها «كلمات لاتيتى» برق آسا وارد زبان ما مى‌شد، گويا اين كلمات مى‌خواستند خلأى را كه بر اثر خروج «كلمات عربى» بوجود آمده بود پر كنند!

عجيب اين كه كلماتى كه هزار سال پيش وارد زبان ما شده بود پس از اين اقامت طولانى هنوز «بيگانه» محسوب مى‌شدند ولى كلمات لاتيتى كه چند روز قبل وارد شده بودند چنان‌