مى‌بينيم غربيها با صراحت و انصاف بيشترى درباره تأثير عميق اين علوم و دانشها در «نهضت علمى اروپا» بحث مى‌كنند.

امّا به عكس در نوشته‌هاى اخير خود، آن صراحت و انصاف را از دست داده، وبا سخنان دو پهلو سعى دارند چنين وانمود كنند كه بدهكارى غرب به شرق آنقدر هم زياد نيست، و گاهى هنگام تمجيد از مسلمانان آنها را به عنوان پلى! براى انتقال علوم يونان به غرب (يعنى از غرب به غرب!) معرفى مى‌كنند.

گر چه باز با تمام اين اعمال تعصبهاى دور از منطق و اين تحريفهاى زننده نتوانسته‌اند چهره حقايق تاريخى را در اين مورد بپوشانند، و در لابلاى همان عبارات آنها مطالبى به چشم مى‌خورد كه براى ما شرقيها بخصوص ما مسلمانان كه گذشته پر افتخار خود را به كلّى فراموش كرده‌ايم جالب و غرورآميز است.

ولى اگر كار به همين جا ختم مى‌شد باز جاى شكرش باقى بود، از اين مى‌ترسيم در آينده نه تنها سيراب شدن افكار خود را از سرچشمه علوم ما انكار كنند بلكه شايد