اقتباس كنند.

به همين جهت تسليم دنباله رويهاى غلط و اقتباسهاى بى‌مطالعه‌اى شده‌اند، و بدون توجه‌ «زنجير اسارت» را به گردن خود نهاده‌اند.

توضيح اين كه آن روز كه «اروپا» به سرعت، دوران توحش «قرون وسطى» و محدوديتهاى «قرون جديد» را پشت سر مى‌گذارد و فصل تازه‌اى در تاريخ خود به نام‌ «تاريخ معاصر» به انقلاب كبير فرانسه (در سال 1789 ميلادى) مى‌گشود و نويسندگان پرشورى مانند «ولتر» و «منتسكيو» و «ديدرو» و «دالامبر» در آن گذرگاه حساس تاريخى به آتش اين‌ انقلاب فرهنگى و اجتماعى‌ دامن مى‌زدند، شرق در خود فرو رفته بود، و خواب عميقى بر افكار مردم اين سامان سنگينى مى‌كرد.

زمامداران بوالهوس به فكر كشور گشائيهايى كه غالباً هدفى جز ارضاى جاه‌طلبى آنها نداشت، بودند و همه سرمايه‌هاى انسانى و مادى شرق را در اين راه به آتش مى‌كشيدند.

يك روز پس از يك سلسله «در جنگهاى طولانى» فلان‌