اسم الکتاب : از تو سوال مى كنند( مجموعه سوالات قرآنى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله) المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 48
شرايط
انفاق
انفاق داراى
شرايطى است كه اگر موجود نباشد مقبول نخواهد شد، و طبق آنچه كه از قرآن مجيد
استفاده مىشود حدّاقل چهار شرط مهم دارد:
1- همراه
با منّت نباشد
خداوند متعال
در آيه شريفه 264 سوره بقره مىفرمايد:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَاتُبْطِلُوا
صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَى»؛ اى كسانى كه ايمان
آوردهايد! صدقات خود را با منّت و آزار باطل نسازيد».
اوّلين شرط
انفاق اين است كه بىمنّت باشد. «منّت» از مادّه «مَن» به معناى وزن است، يعنى
همان گونه كه سنگ كيلو و مَنْ (هر مَنْ سه كيلو است) باعث سنگينى مىشود، منّت هم
براى فقير سنگين و گران تمام مىشود. متأسّفانه گاه فردى به ديگرى كمك مىكند، ولى
تا آخر عمر دست از او برنمىدارد؛ مثلًا به او مىگويد:
«اگر من نبودم تو خانه و مسكن نداشتى»، «اگر
كمكهاى من نبود تو بيچاره شده، و به خاك سياه مىنشستى!».
طبق آنچه در
قرآن مجيد آمده منّت انفاق را باطل مىكند. بنابراين، ممكن است كسى كوهى از طلا
انفاق كند و با يك جمله منّتآميز آن را باطل نمايد!
سؤال:
اگر منّت امر ناشايستى است، چرا خداوند در بعضى از آيات بر بندگانش منّت نهاده
است. مثلًا در آيه شريفه 164 سوره آل عمران مىفرمايد:
«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ
إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنْفُسِهِمْ»؛ خداوند بر
مؤمنان منّت نهاد [/ نعمت بزرگى بخشيد] هنگامى كه در ميان آنها، پيامبرى از خودشان
برانگيخت».
جواب:
منّت خداوند به زبان نيست بلكه عطا و بخشش است؛ اينكه گفته مىشود خداوند منّت
مىگذارد يعنى مىبخشد، و اين امر ناشايستى نيست. امّا
اسم الکتاب : از تو سوال مى كنند( مجموعه سوالات قرآنى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله) المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 48