بعضى ديگر احتمال داده‌اند: اوّلى اشاره به آن است كه از نابود شدن كل حسناتشان بيم ندارند، و دومى اشاره به آن است كه حتّى از نقصان مقدار كمى از آن نيز وحشتى به خود راه نمى‌دهند؛ چرا كه حساب الهى دقيق است.

اين احتمال نيز وجود دارد كه: اين مؤمنان صالح احتمالًا لغزش‌هايى نيز داشته‌اند، يقين دارند اين لغزش‌ها را بيش از آنچه هست درباره آنها نمى‌نويسند و از ثواب اعمال صالحشان نيز چيزى نمى‌كاهند.

تفسيرهاى فوق در عين حال با هم منافاتى ندارند، و ممكن است جمله بالا اشاره به همه اين معانى باشد.

مراحل رستاخيز

در آيات فوق، به يك سلسله از حوادث كه در آستانه رستاخيز و بعد از آن تحقّق مى‌يابد اشاره شده است:

1- مردگان به حيات بازمى‌گردند «يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ».

2- گنهكاران جمع و محشور مى‌شوند «وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ».

3- كوه‌هاى زمين متلاشى و سپس همه جا پراكنده مى‌شوند و صفحه زمين صاف و كاملًا مستوى مى‌گردد «يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً».

4 و 5- همگان به فرمان دعوت‌كننده الهى گوش فرا مى‌دهند، و همه صداها خاموش و آهسته مى‌گردد «يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ ...».

6- در آن روز شفاعت بى‌اذن خدا مؤثر نيست‌ «يَوْمَئِذٍ لاتَنْفَعُ الشَّفاعَةُ ...».

7- خداوند با علم بى‌پايانش همه را براى حساب آماده مى‌كند «يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ ...».

8- همگى در برابر حكم او سر تسليم فرود مى‌آورند «وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِ‌