همين دليل، آميزش جنسى لذّت خاصى براى هر دو طرف دارد.

ولى مسلّم است، كه هدف نهايى، بقاى نسل بوده، و اين جاذبه و لذّت، مقدّمه آن است، روى اين اصل لذّت جنسى بايد تنها در مسير بقاى نسل قرار گيرد، و به همين جهت استمنا، لواط و مانند آن، نوعى انحراف از اين فرمان تكوينى و ممنوع است.

و نيز ممكن است مراد، امر تشريعى باشد، يعنى بعد از پاك شدن زنان از عادت ماهانه، بايد جهات حلال و حرام را در حكم شرع در نظر بگيريد.

بعضى نيز گفته‌اند: مفهوم اين جمله ممنوع بودن آميزش جنسى با همسران از غير طريق معمولى مى‌باشد، ولى با توجّه به اين كه در آيات گذشته سخنى از اين مطلب در ميان نبوده، اين تفسير مناسب به نظر نمى‌رسد. [1]

تكليف اسلامى زنان در عادت ماهانه‌

چنان‌كه اشاره شد، اقوام پيشين در مورد زنان هنگام عادت ماهيانه، عقائد مختلفى داشتند: يهوديان فوق العاده سخت‌گيرى كرده، و در اين ايّام به كلى از زنان در همه چيز جدا مى‌شدند، در خوردن و آشاميدن و مجلس و بستر، و در تورات كنونى احكام شديدى در اين باره ديده مى‌شود. [2]

[1]. توجه داشته باشيد «حَيْثُ» هم به عنوان ظرف مكان، و هم به عنوان ظرف زمان، آمده است، و در اينجا مى‌تواند اشاره به زمان مجاز بودن آميزش جنسى، يعنى زمان پاكى باشد.

[2]. در باب 15 از سفر «لاويان» تورات، چنين مى‌خوانيم: «اگر زنى صاحبه جريان باشد و جريان از بدنش خون حيض باشد، تا هفت روز جدا خواهد بود و هر كس او را مس كند تا به شام ناپاك باشد. و هر چيزى كه وقت جدا ماندنش بر آن بخوابد ناپاك و هر چه كه بر آن نشسته باشد ناپاك باشد. و هر كسى كه بسترش را لمس نمايد لباس خود را بشويد و خويشتن را با آب شستشو دهد و تا به شام ناپاك باشد ...» و احكام ديگرى از اين قبيل.