1: هلال ماه‌

اوّلين پرسش پيرامون هلال ماه است، كه در ابتداى ماه باريك و كم فروغ است، و هر شب كه مى‌گذرد پهن‌تر و پرفروغ‌تر شده، تا اين كه در شب چهاردهم كامل مى‌شود. از شب پانزدهم به بعد كم كم نازك و كم فروغ گرديده، به گونه‌اى كه در شب‌هاى آخر ماه همچون شب‌هاى اوّل ماه باريك و كم فروغ مى‌گردد. راستى فلسفه اين تغييرات در هلال ماه چيست؟

پاسخ اين سؤال در آيه شريفه 189 سوره بقره آمده است. توجّه فرماييد:

«يَسْئَلُونَكَ عَنْ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِىَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»؛ درباره «هلالهاى ماه» از تو سؤال مى‌كنند، بگو: «آنها، بيان اوقات (و تقويم طبيعى) براى (نظام زندگى) مردم و (تعيين وقت) حج است». و كار نيك، آن نيست كه از پشت خانه‌ها وارد شويد (آنچنان كه در جاهليّت در حال احرام مرسوم بود)؛ بلكه نيكى اين است كه پرهيزگار باشيد. و از در خانه‌ها وارد شويد و تقوا پيشه كنيد، تا رستگار گرديد».