به تعبير ديگر، فرض كنيم در كنار دريايى نشسته‌ايم كه آب آن موج مى‌زند. و هر چه تلاش مى‌كنيم انتهاى آب دريا ديده نمى‌شود، و جز آب نمى‌بينيم. در كنار دريا كوههاى باعظمت آسمانخراشى را مشاهده مى‌كنيم كه سر به فلك كشيده، و بر روى كوه‌ها و اطراف آن جنگلهاى وسيع و درختان فراوانى را مى‌بينيم و از ديدن اين همه مناظر زيباى طبيعت لذّت مى‌بريم. سپس براى لحظه‌اى چشمان خود را روى هم مى‌گذاريم، چه اتّفاقى مى‌افتد؟ تصوير تمام صحنه‌هايى كه از دريا و كوه‌ها و جنگل و درختان مشاهده كرده بوديم در همان مقياس نه كوچكتر، در ذهن ما وجود دارد. اين تصاوير و نقشه‌ها در كجاى سلولهاى خاكسترى مغز ماست؟

مادّى‌ها معتقدند اينها آثار فيزيكى و شيميايى مغز ماست؛ ولى آيا مى‌توان قبول كرد تصاوير به آن بزرگى در سلولهاى مادّى مغز ما كه بسيار كوچك است بايگانى شده باشد بى آن كه ذرّه‌اى كوچك شود؟ بنابراين بايد بپذيريم كه ماوراى جسم ما، روح باعظمتى وجود دارد كه تمام اين تصاوير را در مقياس واقعى آن در خود جاى داده است.

دانشمندان معتقدند سلولهاى بدن ما به تدريج در حال عوض شدن است، به گونه‌اى كه هر هفت سال يك بار تمام سلولها نو و جديد مى‌شد. يعنى يك شخص هفتاد ساله، ده بار سلولهاى بدنش تعويض و نو گرديده، امّا شخصيّت او تغيير نكرده است. آيا وحدت شخصيّت حاصل جسمى است كه مدام در حال تغيير است، يا مربوط به روحى است كه حلقه اتّصال اين بدنهاست؟ بنابراين شكّى وجود ندارد كه انسان علاوه بر جسم روحى دارد.

2- آيات قرآن‌

بعضى خيال مى‌كنند قرآن مجيد كمتر در مورد روح سخن گفته، در حالى كه آيات زيادى از قرآن در مورد روح بحث كرده، كه به چهارگروه آن اشاره مى‌كنيم: