«وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ»؛ و به عيسى بن مريم دلايل روشن داديم، و او را با روح‌القدس تأييد كرديم» و اين همان روح مقدّسى است كه همراه همه انبيا و ائمه عليهم السلام بوده و هست، و گاه به سراغ نيكان و پاكان هم مى‌آيد.

4- «روح در برابر جسم» مثل اين كه مى‌گوييم: انسان تركيبى است از روح و جسم. خداوند متعال در آيه شريفه 29 سوره حجر در مورد خلقت حضرت آدم عليه السلام مى‌فرمايد:

«فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ»؛ [1] هنگامى كه آن را نظام بخشيدم، و در او از روح خود [/ روحى شايسته و بزرگ‌] دميدم، همگى براى او سجده كنيد».

و ظاهراً منظور از روح در آيه مورد بحث (85 سوره اسراء) معناى چهارم (روح انسان) است.

ديدگاه خداپرستان و مادّى‌ها در مورد روح‌

در مورد روح انسانى خطّ فاصلى ميان خداپرستان و مادّى‌ها وجود دارد.

خداپرستان معتقدند كه انسان تركيب دوگانه‌اى دارد (جسم و روح) و پس از مرگ روح از جسم جدا شده، و زنده مى‌ماند و در قيامت به جسم باز مى‌گردد و روح به آن پيوند مى‌خورد و معاد جسمانى و روحانى تحقّق مى‌يابد.

امّا مادّى‌ها، كه منكر اين تفكّر شده، معتقدند: انسان داراى تركيب دوگانه نيست، و به جز جسم چيز ديگرى ندارد، و فكر و انديشه و تدبير و هوش و ذكاوت و مانند آن، از خواصّ شيميايى و فيزيكى مادّه مغزى اوست، كه مانعى ندارد اسم‌

[1]. اين آيه شريفه، در سوره ص، آيه 72 نيز تكرار شده است.