جهت تمام تجّار كاروان تفاهم كردند كه كالاها را به قيمت بالا فروخته، و به كمتر از فلان مقدار سود رضايت ندهيم، و به همين شكل عمل كرديم و سود سرشارى نصيب ما شد. كار ما چه حكمى دارد؟

حضرت فرمود: مرتكب كار حرامى شده‌ايد، [1] مسلمان نبايد بازار سياه درست كند. هنگامى كه مردم نيازمند كالاى تو هستند نبايد آن را به چندين برابر قيمت بفروشى! متأسّفانه برخى از كشورهاى اروپايى مقدار قابل ملاحظه‌اى از موادّ غذايى خود را به دريا مى‌ريزند تا قيمتهايشان نشكند!

اسلام با تحريم اين گونه فعّاليّتها، از انباشته شدن ثروتهاى نامشروع حاصل از بازار سياه جلوگيرى مى‌كند.

3- تحريم رباخوارى‌

ربا مهمترين منبع درآمد بانكهاى دنياى مادّى است. رباخوار سود خالص مى‌گيرد و با ضرر و زيان وام گيرنده كارى ندارد. وام گيرنده تحت هر شرايطى وام دريافتى و سود آن را بايد بازگرداند، حتّى اگر ضرر كرده باشد.

بلكه گاه سود دو برابر و چند برابر و جريمه تأخير هم به آن اضافه مى‌شود. و اگر قادر بر پرداخت نباشد وثيقه‌اش را مى‌فروشند و مطالباتشان را وصول مى‌كنند.

بدين جهت سرمايه رباخوار روز به روز زيادتر، و ثروت در نزد امثال او افزونتر، و وام‌گيرندگان روز به روز فقيرتر و بيچاره‌تر گرديده، و گاه به خاك سياه مى‌نشينند.

اسلام اين فعّاليّت نامشروع را تحريم كرده است، چون رباخوار هيچ كار مثبتى انجام نمى‌دهد، و تحت هر شرايطى فقط به فكر افزايش دارايى و سرمايه خويش است. او حاضر است خون مردم را در شيشه كرده، همچون زالو آن را بمكد، امّا

[1]. بحارالانوار، ج 47، ص 59، ح 111.