تمام اين‌گونه زمينها تعلّق به حكومت اسلامى دارد، و هر كس بخواهد آن را تملّك كند و مورد استفاده قرار دهد بايد با اجازه حكومت اسلامى باشد. كه پس از كسب اجازه و احياى زمينها، شرعاً مالك آن مى‌شود.

فلسفه اين اجازه آن است كه تنها عدّه‌اى از ثروتمندان پنجه نيندازند، و اين اراضى را تصرف و احيا و تملّك نكنند. بلكه مطابق مصالح و در حدّ مصلحت جامعه اسلامى از سوى حكومت اسلامى به افراد اجازه احياى زمينهاى مذكور داده شود.

توزيع ثروت‌

متأسّفانه توزيع ناعادلانه ثروت بلاى بزرگ و درد بى درمان دنياى امروز است.

آمار و ارقام حكايت از آن دارد كه 80% ثروت دنيا در اختيار 20% مردم دنيا، و تنها 20% ثروت دنيا در اختيار 80% مردم دنياست، و اين فاصله روز به روز زيادتر مى‌شود. يعنى گردن كلفتهاى دنيا، روز به روز گردن كلفت‌تر، و ضعيفان عالم روز به روز ضعيف‌تر مى‌شوند، و اختلافات و درگيرى‌ها و مشكلات و بدبختى‌هاى دنياى امروز نتيجه همين معضل است. دنياى امروز متأسّفانه هيچ برنامه‌اى براى حلّ اين معضل، و دستيابى به توزيع عادلانه ثروت ندارد و نمى‌تواند داشته باشد، چون تفكّر مادّى اجازه توزيع عادلانه ثروت را نمى‌دهد.

سؤال: آيا اسلام برنامه‌اى براى حلّ اين معضل دارد؟

جواب: آرى، اسلام براى حلّ اين مشكل و تمام مشكلات و مسائل مورد نياز انسان تا قيام قيامت برنامه دارد. و بى‌خبرند كسانى كه خيال مى‌كنند برنامه‌هاى اسلام اختصاص به عبادات و اطاعات دارد. و به تعبير ديگر، تنها به فكر رابطه خلق و خالق است، و چيزى در مورد رابطه خلق با خلق ندارد.