آيه مورد بحث، و يك بار در آيه شريفه 42 سوره نازعات. و از اين تكرار، استفاده مى‌شود كه مردم از پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد اين مسأله زياد سؤال مى‌كردند. ولى هدف سؤال كنندگان چه بوده است؟ آيا واقعاً به دنبال فهم مطلبى بوده، و قصد داشتند چيزى به معلومات خود بيفزايند، يا هدف آنها اغراض فاسد و ناشايستى بوده است؟ از شأن نزول آيه مورد بحث استفاده مى‌شود كه گزينه دوّم صحيح است. به شأن نزول آيه توجّه فرماييد تا مطلب روشن شود:

شأن نزول‌

جمعى از مشركان عرب (عاص بن وائل، نضر بن حارث و عقبة ابن ابى معيط) براى دستيابى به روشهاى جديد مبارزه با پيامبر اسلام به ملاقات علما و دانشمندان شهر نجران، كه در نزديكى مكّه قرار داشت، رفته و از آنها پرسيدند: «چه كنيم كه پيامبر اسلام را در ميان پيروانش بى‌اعتبار سازيم؟ لطفاً سؤالات سخت و مشكلى براى ما طرح كنيد تا از او بپرسيم و نتواند جواب دهد و بدين وسيله ضايع گردد!».

آنها در جواب گفتند: «يكى از پيچيده‌ترين مسائل، زمان شروع قيامت است.

شما مى‌توانيد با طرح اين سؤال به مقصود خود برسيد؛ زيرا اگر مدّعى شود كه زمان آن را مى‌داند دروغگوست؛ چرا كه خداوند هيچ فرشته مقرّب، و پيامبرى را از آن آگاه نكرده است». آنها بازگشتند و با طرح اين سؤال قصد ضايع كردن پيامبر اسلام را داشتند. اينجا بود كه آيه شريفه فوق نازل شد، و پاسخ داد كه زمان شروع قيامت از امورى است كه جز خداوند هيچ كس، حتّى پيامبر اسلام، از آن آگاهى ندارد. [1]

دو نكته در اين آيه شريفه قابل توجّه و تأمّل است:

[1]. البرهان فى تفسير القرآن، ج 2، ص 622، ح 4119.